Şimdi,
bir İzmir akşamının
tam ortasında oturmuş,
batırmışım güneşi de...
Sesler geliyor kulağıma
çığlık çığlığa bir kadın,
akşam pazarında satıcılar,
deniz,
vapur,
insanlar...
Birbirine karışıyor sesler
ayıklıyorum sesleri
sesin yok.
Ki,
bu kent de
küskündür gidişinle
savurup kendini gün boyunca
özleminle
intiharlar düşlüyor
kaç zamandır.
Rüzgar
yüzüme vuruyor aldanışlarımı.
bir korkuluk gibiyim
uçsuz bucaksız tarlalarda.
Bıçak açmaz ağzımı.
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Acılarıma ve anılarıma ince bir sızı ekledi şiirin.
Yüreğinize sağlık..
TÜM YORUMLAR (2)