Aklına gelince geçen zamanı
Süzülür gözler maziye gider
Üzülür insan yaşayamadıklarına
Bir iyiliktir bir dostluk anıda kalan
Kim kalacak bu ibretlik dünyada
Savaşmak niye kardeşklik tabanda
Bu günlerin unutma sırrı atalarında
Bir iyilik bir dostluktur ardında kalan
Çok paran var keyiften çok uzaktır
Zenginlik insanlığa kurulan tuzaktır
Elde etmek ise sinsice kurnazlıktır
Bir iyilik bir dostluk hatıralarda olan
Vahşetin şiddetin çıtası tavanlarda
Kabahat iyiliğin adresini sormayanda
Sakıp ağada gömüldü gitti toprağa
Bir iyilik bir dostluktur tarihte kalan
Zaman durmaz akıyor sona doğru
Kendini kandırma ölüm yolu doğru
Analar doğuruyor babalar acıya doğru
Bir iyilik bir dostluktur huzurda kalan
Zalimler adından bellidir zulüm ederler
Zulumü öğretenler kapital ve emperyaller
Yalan yanlış din öğretip kafa kestirenler
Bir iyiliktir birde dostluktur amelde kalan
Mutlak ama mutlak zalimlerde ölecek
Yıllarca yediği haram lokmalar şişirecek
Aç toprak bekliyor kalanı böcekler yiyecek
Bir iyiliktir birde dostluktur insanı hatırlatan
Ben yığmadım yığanlar düşünsün
Bıraktığım eserler daima filiz sürsün
Hayatım korkutmuyor sura üfrülsün
Bir inançtır,birde iyilik göklerde kalan..
Kayıt Tarihi : 30.12.2014 08:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!