BİR İYİ İNSAN
Bir insana rastladım köyün yolunda
Ağlamıyor gibiydi, hüzün vardı gözyaşlarında
Dik durmaya çalışıyordu çayın başında
Şehitler var diyordu yurdumda
Gencecik yaşlarında
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta