Bir İyi İnsan Şiiri - Selahattin Ölmez

BİR İYİ İNSAN

Bir insana rastladım köyün yolunda
Ağlamıyor gibiydi, hüzün vardı gözyaşlarında
Dik durmaya çalışıyordu çayın başında
Şehitler var diyordu yurdumda
Gencecik yaşlarında
Sanki kahır taşıyordu omuzlarında.

Sular ağır akıyordu çay yatağında
Postalı yoktu garibin ayağında
Şahadet vardı suskunca, tek dudağında
Şehit var diyordu Güneydoğuda
Yetimler ağlıyorken Anadolu’da
Sanki kahır taşıyordu omuzlarında.

Keskin bakıyordu suya
Sabır çıkmıştı sanki doruğa,
Dişler kenetlenmiş, bakışlar fırlatılmıştı doğuya
Sanki kurşun sürüyordu namlıya.
Ölmedi Türk’ün özünde vatan sevgisi
Ölmedi mertlik diyordu,
Kalleşlere hainlere sanki ders veriyordu,
Vurulmuş bebek resmi vardı avuçlarında
Sanki kahır taşıyordu omuzlarında.

Gözleri değil, Yüreği ağlıyordu
Yaşları içine akıyordu
Su değildi akan, sanki kan akıyordu
Bileniyorken dişler, sabırlar taşıyordu
Ve yalınayak doğuya, doğuya koşuyordu
Al bayrakla, vatanı kutsal sayarak,
Ele güne değil, içine ağlayarak
Yüreği silah olmuş bağrında
Sanki kahır taşıyordu omuzlarında.
Bir iyi insan….

SELAHATTİN ÖLMEZ
04.09.2015