Bir itiraf Şiiri - Osman Sarıhan

BİR İTİRAF

Bir yaralı tavşan gibi çıktın karşıma
Kalleş bir çakalın tuzağından kurtulup da…
Islak bakışların
Masum duruşların vardı ceylanları kıskandıran
Derinlerde sakladığın esrarın izdüşümü vardı gözlerinde
Gözyaşlarının izlerini kapatmıyordu gözlüklerin
Titrek cümlelerin ve yorgun ellerin
Beyninde hortum rüzgarları
İncelmişti yüreğin
Ama yine de umutlu, yine de dik boynun
Ve o an böceğin ayak seslerine bile uyanan yüreğim
Nice savaşlarda kurşun sıkmış
Nice kurşunlara hedef olmuş
Siyah ve beyazlarla karışık sicilim
Bazen yorgun, bazen durgun, bazen neşeli

Akıllılık edip bir savaştan çekilmiştim kendimce
Yalnız kral olacaktım acımasız ve özgürce
Kalkan yapacaktım yüreğime
Ve koruyacaktım onu tüm saldırılardan
Tüm kapılarım kapalı olacaktı Bizans güzellerine

Birden sen çıkıverdin karşıma
Sallanmaya başladı kalelerim
Kilidi zorluyor vezirim
Aç kapını, al içeri diyor askerlerim

Yeni bir dünyamı kursam dedim kendime
Ama çekimser, kaygılı ve güvensizce
Bir tomurcuk açmaya başladı içimde engel olamadım
Acaba uyukluyor muyum korkusu sardı beni
Çünkü adının hülya olduğunu unutamadım
Yerimde duramadım
Ama adımda atamadım
Sabrım yüreğimi, yüreğim beynimi kemirdi
Ne kaçmaya gücüm yeter, ne savaşmaya
Çaresiz tüm savunma sistemlerim
İstersen al senin olsun, tek sermayem yüreğim
Yumruk kadar ve korunmaya muhtaç senin kadar
İster vur yere parçala
İster sarmala

Yazan: Yorgun Savaşçı