Bir İstanbul türküsü tutturmuş gidiyorum
Acıyı da senle yaşadım, ayrılığı da...
Düş mavisi denizine döktüm gözyaşlarımı
Ve gök mavisi kadar temizdi dualarım...
Bir İstanbul türküsü tutturmuş gidiyorum
Bir damla sevinç aldım; parmaklarımda
Ve kucakladım ayrılığı
Gözyaşları dudaklarımda...
Acıyorum, kanıyorum belki ruhum söndü?
Solmadı gözlerimde sevdam
Solmadı dilimde duam...
Bir İstanbul türküsü tutturmuş gidiyorum
Kapattım gözlerimi
Gidişinin ayak sesini dinliyorum...
ne kadar da sensizmiş meğer kaderim
nasıl da senden bihabermiş nasibim
mutluluk hırkasını asi bakışlarına giydiremediğim
sevemediğin yüreğimin cehenneminde yanar giderim
Kayıt Tarihi : 7.11.2015 10:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
DÜŞÜNCESİZ PRENS
![Can Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/07/bir-istanbul-turkusu.jpg)