Bir İstanbul Sokağı Şiiri - Gülşah Özmen

Düşlerimdeki
bir istanbul sokağı
bakınca içinde Süleymaniye olmalı
avlusunda Sultanahmet,
sağanak sağanak rahmet
bir İstanbul sokağı olmalı
bakınca içinde
kutsal hırka sırtında Fatih olmalı
Eyüpten el_ensari selamımı almalı
Bakırköy bu sokakta yaşamalı
umudun adı taksim, şişli, okmeydanı
Beyazıtın ahı aksarayı sarmalı
bir istanbul sokağıki
tepesi beykoz olmalı
yuşa (a.s.) mın gözyaşlarıyla yıkanmalı
arınmalı kirden
dirilmeli yeniden
yelken acmalı yeni fetihlere
ve yüreklere
bir istanbul sokağı olmalı
bakınca şehremini görmeli
iki rahmeti birden anmalı
kab bin malik
süt kardeş şeymayı
çıkıp surların tepesine
tefekküre dalmalı
ve dinlemek vardı
andromas zındanlarından gelen ahları
bir istanbul sokağı olmalı
birde ben...
süzülmeliyim kaldırımlarına
ve dokunmalıyım
inciinci akan gözyaşlarına
bakmalıyım gökyüzüne
istanbulun çalınan yıldızlarını
iz sürüp bulmalıyım
yerleştirmeliyim tek tek
izlemeliyim gökyüzünün bayramını
ve beklemeliyim olacakları...
ünlü düşünür değil ama
övülmüş kumandan
'ya ben istanbulu alırım ya istanbul beni
ben seni alamadım ama
bari sen al beni
zincirlikuyu karacaahmet belki
nefarkeder
önemli olan
kabir azabını dindiren karatoprağın değilmi
ama gördüğüm tatlı bir düş olmalı
uyanmadan
bir istanbul sokağında dolaşmalı
yanlız değil
elele verip umudumla
ve istanbulla
bir istanbul sokağında.....