Bir İstanbul Masalı (Uçmanın da Bir Makamı Var)
...........................................Hezarfen Ahmet ve Kazım Koyuncu Çelebi'ye
açılıyor bir bir
gönül göz pencere
kanıyor sonra
nedensiz hanımelleri
ışık oluyorum
çay bardağında kırılıyorum
baktım
karşıda kıbleye dönmüş ihtiyar
.................................-cumbada
.................................sevişiyor sanki
sonra bir bir çanlar
çığlık çığlık
çay bardağında kayboluyorum
Melekgirmez’e uğruyorum
oğlancı Rıza derler namına
selam veriyor
kaçmalı
neme gerek
gökgörmedik gölgesiz bir kuş
Salacak’a rota çiziyor
geç öğrenilmiş bir isim
...............................-sal(lan) acak
...............................yalan gibi
salâ veriliyor
günlerden cuma değil
uçmanın da bir makamı var
sor martıya öğren
usul usul gazeldir ya
kanatlarınla gömer gibi
kül rengi bulutları
giderken babasından annesine
pek Galata’dır dinlerim bu masalı
gönül göz pencere
kanatlarını açar da
uçmak gelmez içinden
şimdi bütün ana babalar ayrı
ihtiyar pes etmiş sevişmekten
melekler afaroz edilmiş
tüm suç Cadıbostan kızlarında
masal bitti çıktık kerevetine
Kayıt Tarihi : 10.7.2005 16:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!