***Bir İstanbul Masalı***

Daha kırk günlük iken düşmüşüm ocağına
Kendim bildim bileli kapılmışım sevdana
Bu öyle bir sevda ki, anca sığar destana
Yedi tepe üstünde mukim şehr-i sultana.

Şehirlerin sultanı büyüler her insanı
korumak için Bizans surla örmüş her yanı
Yürütülmüş gemiler, ardından sipahiler,
İstanbul'u fethetmiş Sultanların Sultanı..

Bir yanda Kız kulesi, bir yanda Sultanahmet,
Uçtan uca her yeri, her tarafı bir nimet.
Eksik olmaz üstünden, devamlı yağar rahmet,
Şehit olan ecdada fatihalar, bir zahmet....

Taşı toprağı altın, denmez mi İstanbul'a
Akın akın insanlar, gelmez mi İstanbul'a
Diyar diyar dolaşıp dağlar aşan, sır olan,
Hasretinden tutuşup, dönmez mi İstanbul'a..

İçinde ne tarihler, ne kültürler gizlersin,
Aşığın oldum senin yüreğimde sızlarsın,
Her taşında bir öykü, her köşede bir umut,
Şeyh Muhammed Şemsettin, Ulubatlı Hasan'sın...

Kardeşliğin sembolü, özgürlüğün simgesi,
Avrupaya pencere, medeniyet dengesi,
Sırtı orman yeşili, kalbi deniz mavisi,
Her dönem ayrı güzel. bir kültür abidesi...

Yerebatan Sarayı, gel gör Ayasofya'yı,
Agora'da bir tek at, Taksim'de çek halayı,
Gülhane'de mola ver, Kadıköyde balayı
Erinme çık yokuşu, gör hele Çamlıca'yı...

Adalar'da ayrı renk, başka huzur bulursun,
Yeşil mavi yanyana, bakar mutlu olursun.
Artık ayrım kalmamış, aynı beden aynı can,
Herkes aynı bayrağın, herkes aynı ulusun....

Fatih'in emaneti seni Allah korusun.....