Bir İstanbul Masalı Şiiri - Galip Uçar

Kadıköy kıyılarına vurdu köpükler
Kabataş civarına ise dalgalar
Yosunlar Heybeliada dolaylarındaydı
Yunuslar Moda önünde zıplarken
İzmaritler Fener açıklarından Balat’a yüzüyordu
İstavritlerse Sarıyer’de toplanmışlardı
Üsküdar ise yine sakin ve sessizdi
Çengelköy’den balıkçıların olta fırlatış sesleri
Kazancılar Yokuşu’ndan aşağı inen sarhoş adımlara
Mühürdar’dakiler karışıyordu
Beylerbeyi’nden deniz hamamına doğru
Yorgun akşam düşünceleri
Tarabya’da dalgayla sallanan
Beyaz bir gemi
İstinye’den Paşabahçe’ye bakarken
Sarı tüylü bir kedi
Uzak akrabaları geziniyordu
Fenerbahçe Adası’ndaki parklarda
Turaçlar süzülürken Ayvansaray üstünde
Yeşil kanatlı papağanlar
Uçuşuyordu Gülhane’den Cankurtaran’a doğru
Kumkapı’da eski kadeh sesleri
Bakırköy’den gelir banliyö trenleri
Florya’dan Yeşilyurt’a giden bir otobüsten
Bakardı denizi kesen evlere
Yeşilköy sakini
İşte böyleydi İstanbul’da bir gün
Ta Bizans’tan Osmanlı’ya ve bugün
Erguvan renklerini giyince o gün
Tacına mücevherler ekler
Daha da gösterişli olurdu
Her geçen gün
Ay da çıksa
Gün de doğsa
İstanbul’a doğardı
Ta var olduğundan beri
Her gün