yalnızlığımı içime çektim
bir ben birde istanbul vardı
küskün yalnız ve yalınayaktım
ben yorgun istanbul yorgun
dağlardan esen rüzgarı
bir şarkı gibi söylesem içime
usulca ellerin ellerimi tutsa
Omuzlarıma düşer’mi, istanbul
dün gece çok şarkı dinledim
boğazım yandı
yıldızlar şahidim olsun’ki,
ben yine seni sordum
sen gittin gemiler gitti
limandakiler gitti
hüzün vurdu içime
kayboldu bütün yıldızlar
oturdum istanbulu saydım
kuşlar güldü bana
rezil oldum gözyaşlarıma
bir yanda sesin
bir yanda hatıralar
bir yanda istanbul
dalıp gittim uzaklara
yalnızdım resimlere yapıştım
yüzümde düşen bin parça
istanbul gördü beni
bir ben birde koca bir istanbul...
Hüseyin YANMAZ
18/01/2017
Kayıt Tarihi : 15.2.2017 08:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!