Bir İstanbul akşamı yorgunum anne,
Önümde Haliç, gönlümde perde.
Nöbetteyim bekliyorum dünyayı,
Saatler geçmiyor, geçmiyor anne.
Dakikalar geceye takılmış anne,
Ezanlar ilaç oluyor, içteki derde.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta