Bir İsmi Yok Şiiri - Eser Aslanlı

gün bitip geceye kavuştuğunda
güneş köşesine çekilip
ay yerine yerleştiğinde
bir garip türkü başlar yüreğimde
her satırında sen
her nağmesinde ben
sensizlik çöker daha bir ağır
yokluğun bir tokat gibi çarpar yüzüme
işte o zaman başlar
sensiz seni yaşadığım saatler
önce tadın gelir dilime
sonra kokun
sensizlik iner en ücra köşelerime
kahrederim geceye
isyan ederim kadere
ne kadar çırpınsam da çaresiz
sen kendi köşende
ben kendi köşemde
sen ne yaparsın, bilemem ama
o garip türkü başlayınca yüreğimde
ben seni yaşarım sil baştan
ilk buluşmamız, akılda
tanışmamız, yüreklerimizde
adım adım ilerleyişimiz, sevgiye
seninle yaşanan ve yaşanamayan
bu, bu günün
bu da yarınların denip kenara konulan
ne varsa dökülür
son notaya gelinir
kemanlar susar,
göz yaşlarımda
tek davulun sesi duyulur
yüreğimde, özlemler içinde
gün bitip geceye kavuştuğunda
güneş köşesine çekilip
ay yerine yerleştiğinde
öyle bir türkü başlar ki, yüreğimde
anlatılır gibi değil
sıradan hiç değil.....