bir ışıltısı takılır, gözlerinin gözlerime,
hayatı yeniden başlatacak ilk çığlığı...
kabaca konuşsam hiç anlamazsın,
çünkü sen bu dünyaya çok fazlasın...
çok çabuk geçmek istiyorum sokakları,
apar topar çabucak sığınmak istiyorum,
rasgele yalandan kucaklara öylece...
sığınmak istiyorum, doya doya ağlamak ,
uzaklaşmak istiyorum kaçtıklarımdan,
çok özledim, sesini duymak istiyorum...
şurada, şuracıkta oturmanı istiyorum,
benim olmasan da tam karşımda.
hayır, istersen hiç konuşma!
konuşup anlatması gereken de benim,
bir bir yılların hesabını verecek de
ve her yılına bir ömür de vermeliyim...
şimdi ben utanmadan yaşıyorum ya,
işte senin yaşamadıklarına da;
benim şimdi bin kez ölmem gerekir...
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 18:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tanju Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/15/bir-isiltisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!