Halim yok, diyorum sana.
Gelemem artık, seninle.
Hazır değilim, yeni aşklara.
Gemilerle, yeni ufuklara.
Hep bu dünya yüzünden,
Düşüp durdum yükümden,
Koşmadan, düşürmeden,
Bir telaştayım aniden.
Hayat hep aynı, değişmiyor,
Hep birisi beni terk ediyor.
Yaşamanın anlamı kalmıyor,
Beni kimse anlamıyor.
Hiç kimse sormasın bana,
Nasılsın, nasıl oldun diye.
Sorulara cevabım yok yine,
Hep bunalımdayım niye?
Ama ilerde bir ışık var!
Orada evet! Parlıyor bana.
Karanlık dünyamı aydınlatan,
Birisi var sanki ay ışığında!
Kayıt Tarihi : 24.11.2018 13:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Karanlık dünyanın içinde bunalımda kalan bir genç, yalnızdır. Ancak bu karanlık yerde, gökyüzünde bir ışık vardır, ona gülümseyen.
![Umut Göksu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/24/bir-isik-var.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!