Bir ışık söndürdüm içimde
Şimdi güneşi özleyen çocuklar gibiyim
Kuytuda kalmış
Ne yana baksam gölge
Ne yana kapasam gözlerimi
Kendi içimde yine gölgeyim kendime
Hep birşeylerin ardında kalmış
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta