Bir Işık Düşsün Gözlerine Göreyim Ey Yar

Tek söz etmem vursan beni alnımdan
Ömrüm karanlıklarda kaldı,gözlerinin ışığının yokluğundan
Bir adım atsam düşeceğim dünya denen binadan
Canda derman kalmadı
Sensiz toprağa ilk yağmur düştüğü zaman

Ant ederimki korkmam kurşun gelip alnıma saplansa
Bedenim ibret için dar ağacına sallansa
Birtek gözlerine bakmaya korkarım
Yerim öfke ile bedduaysa

Sevmelerin değildi seni bende büyüten
Gözlerine bir ışık değse yüreğim çırpınırdı sevincinden
İstanbul kadar ışıltılımıdır gözlerin şimdi bilmiyorum
Bildiğin birtek şey var,
Ben sensiz bu dünyayı yaşamayı beceremiyorum....