Yorgun, perişan, yüzü kapkara
Elleri nasırlı ama yüreği yumuşak
Vakur, dürüst ve korkak bir işçi gibi
sana sevdalanmak.
İşim sevdandır
Yüreğim tek sermayem
Ücretim sesindir
Ne doyurur ne de açlıktan öldürür ruhumu.
Gönül tokluğuna çalışıyorum bir tanem
Sen içimde bir yerlerde sırça köşkünde uyurken.
İsyanım imkansızlığınadır
Umutsuzluk ise yasak
Çünkü döküldükçe alnımdan sevdana ter
Elbet bir gün ayak, baş olur
Bunu unutmamalıdır bir proleter.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta