Bir İşçi Gibi Sana Sevdalanmak

Yorgun, perişan, yüzü kapkara Elleri nasırlı ama yüreği yumuşak Vakur, dürüst ve korkak bir işçi gibi sana sevdalanmak. İşim sevdandır Yüreğim tek sermayem Ücretim sesindir Ne doyurur ne de açlıktan öldürür ruhumu. Gönül tokluğuna çalışıyorum bir tanem Sen içimde bir yerlerde sırça köşkünde uyurken. İsyanım imkansızlığınadır Umutsuzluk ise yasak Çünkü döküldükçe alnımdan sevdana ter Elbet bir gün ayak, baş olur Bunu unutmamalıdır bir proleter.