Bir işçi çocuğundan bir işçi babasına...
Hastahane çatısına incecikten ve nazikçe yağmur yağmakta.
Duvarları, bir yas havası ve elem bir rüzgar esintisini hisseder.
Otuzbeş yıl öncesini hayal ederim:
Anaokul koridorunda bir işçi babası oğlunun elini tutmakta.
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta