Bir ipek kozasıyım kendi içimde

Yarın ölmek üzre kurgulanmış bir kelebeğim
narin

haberi yok
yok ki yarin
ah ne haldeyim
ne hallerdeyim
diyordum da
sonra sana seslenmek geldi içimden
sana sarılmak
ve dedim
ne dedim kulak ver yarim

dersem ki şimşeklerden yıldırımlar yarat
anlat masallardan hikayelerden kıssalar
bize benzer şeyler anlat

bir ninniyse hayat uyu sen de
uyut

ve rüyalarda var tadına
elinde kalan bir o
dokunamaz kimse rüyalarına
giremez ki kimseler yaratanla aranıza

bir o bir tek o sana ait olan
sahiplen onu bırakma tek özgürlüğün o
onunla oyalan

hadi ol kuşlar kadar özgür
konuş benle
kuş diliyle

bir ipek kozasıyım kendi içimde

kesme ayağını yerden heveslenme uçmaya da
atma yabana göğümü
yedi renge boyarım dünyanı
ve değiştirip bazen hüzünlerinin rengini
sen yavaş yavaş azalırken
biz çoğalırız

gelirken gidecek günü
ve dünü
çıkar aklından

Yüksel Nimet Apel