Bir intiharın ayak sesleri

Kan çanağı gözlerimde;
Yorgun ve yalnız gecelerin durgunluğu
Ve eskimiş şiirlerimin köhne biçareliği
Ve yanıtsız kalmış bir sevdanın iç geçirişleri...

Bir intiharın ayak seslerini duyuyorum
Delip geçiyor kulaklarımı uğuldayan sesiyle
Yaylım ateşlerinde koşar adımlarla geliyorum sana

Savrulan düşlerimi toparlamak telaşı içindeyim
Şimdi hüzün bulutlarının seyrindeyim
Kapkara bir akşam yalnızlığının en ortasındayım
Kirpiklerime saldıran gözyaşlarımın siperindeyim
Kırılgan bir yalnızlığın hapsindeyim.

İntihar süsü verilmiş hayatımın faili meçhul sevgilisi;
Eylül akşamlarına benzeyen gülüşüne yandığım
Hüzünlü gecelerde eskiyen tebessümüme ışık ol
Yada beni bana bırak
Bırak dinleneyim avuçlarında gökyüzünün

Gelme;
Yorulmasın bitkin ayakların
Savrulmasın biriktirdiğin düşlerin
Yaramaz bir çocuk gibi süzülme yanıma
Bırak bende kalsın dualarım,beddualarım
Bilesin seni zamansız koklayasım var

Boğulmaya mahkum bir gecenin ıssızlığına düşüyoru(z) m
Yüzüm(üz) bir nefeslik içimine dolanırken sigaram(z) ın
Tek yapabildiğim(iz) gıcırdayan koltukta sabahlamak olacak
Üzerini örteceği(iz) m D'li geçmiş zaman düşlerinin
Herşeyi fazlasıyla yaşamış gibi kendim(iz) den geçeceği(z) m
Aklımıza bile getirmeyeceği(z) m mehtaplı gecelerde öpüşmelerimizi
Sessizce bekleyişlerin
Sonrasını hiç düşünmeden
Oturup ağlayacağı(z) m

Ölüm;
Beklemezse baş ucum(uz) da
Sevdalara ayaklanacak deli yüreğim(iz)

Hadi;
Bekleme ölüm
Beni / Bizi sana terket
Git artık...