İçimdeki karanlığın beni yutacağını düşünürdüm hep...
Meğer ben bunca yıl içime karanlıklar yutmuşum.
Ne onu kürtaj edebiliyorum çaresizliğimden ne de onunla yaşayabiliyorum.
Buna pek yaşamak denmez ama olsun en azındandan hàlà yazıyorum.
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;
Devamını Oku
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum.
Eve ekmekle tuz götürmeyi;



Boşver sıkma canını.Hayat öyle yada böyle geçecek. Sen karanlıktan yada yaşamaktan korkma. Onlar senden korksun ve onlar intihar etsin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta