İçimdeki karanlığın beni yutacağını düşünürdüm hep...
Meğer ben bunca yıl içime karanlıklar yutmuşum.
Ne onu kürtaj edebiliyorum çaresizliğimden ne de onunla yaşayabiliyorum.
Buna pek yaşamak denmez ama olsun en azındandan hàlà yazıyorum.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Boşver sıkma canını.Hayat öyle yada böyle geçecek. Sen karanlıktan yada yaşamaktan korkma. Onlar senden korksun ve onlar intihar etsin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta