İçimdeki karanlığın beni yutacağını düşünürdüm hep...
Meğer ben bunca yıl içime karanlıklar yutmuşum.
Ne onu kürtaj edebiliyorum çaresizliğimden ne de onunla yaşayabiliyorum.
Buna pek yaşamak denmez ama olsun en azındandan hàlà yazıyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Boşver sıkma canını.Hayat öyle yada böyle geçecek. Sen karanlıktan yada yaşamaktan korkma. Onlar senden korksun ve onlar intihar etsin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta