*Bir İntihar İntihali Şiiri - Şükrü Özmen

susup
bir hitabetin bitmesini beklemek gibi
insanlar yüzüyorlar haykırmanın derisini..

inceden kesiyorum zamanın etlerini
tuz bassam acır ömrü saat kadranlarının
basmasam kokar hayat

o zaman kuşları örgütleyelim..
kısılsın sesleri gece yarılarında..

bir boşuna gitmişlik
bir yangılı yanılmışlık hissi vardır içinde
büyük caddeleri içine benzetmekten kendini alıkoyamayan
otobüs şoförünün

diyor
neden benziyor dünya içi dolu otobüse

geçtiğim yoldan geçiyorlar her sabah
mavili grili bir yığın deniz kuşu
yağmura kırgın denize dargın
ah şu insanlar diyorum ne kadar da yazvari

mavi gri kuşlar oluyor
sonra
mavi gri kuşlar ölüyor

suların sunağında bir kurbandır
kalbimizden akan bir damla ter
uzun günler geçirdik
böylece geçtik geldik
zamanın rüzgarında bir uçurtma olarak
kalbimiz pek yorgun
pek bitkin
pek terli

ey bizi üç adımda uçlara götüren ayaklarımız
ucunda bahar olmasa bu gittiğimiz menzilin
ucunda aşk olmasa ölüm olmasa ve Allah olmasa
bu ayaklarımız bizi nasıl taşısın

nasıl gireriz yoksa dehlizlerine zamanın..

bir intiharın intihalidir bazı şiirler
ihmale gelmez bir doğurma

ah şu afrikaları açlığın
ah şu şuh evropa

Allah bize hasreder
akıl bizi hapseder

kıyassa kıyas
kısasa kısas..

..