Bir intihar bir intizar Şiiri - Ali Borabey

Yazdım dertlerimi boş sayfalara
Anlattım sıkıntılarımı sağırlara
Gösterdim kendimi kör insanlara
Anlamadılar duymadılar görmediler

Koydum ayağımın altına tabureyi
Bağladım sıkıca boğazıma urganı
Sallandırdım kendimi attım ileri
Tabure kırıldı ip koptu ölmedim

Ölmeyi beceremedim yaşayayım dedim
Sabahın ilk ışıklarıyla ayaklandım
Bir sahile gideyim kaya da oturayım dedim
Dalgalar fışkırdı üstüme ıslandım

Oturmayı beceremedim yürüyeyim dedim
Daha üstüm bile kurumamışken taşa takıldım
Artık eve gitmeliyim kalkayım yerden dedim
Yediğim soğuk rüzgardan bir de hastalandım

Yorgun argın eve vardım sahilde üşütmüşüm
Üstüm başım ıslak öylece ayakta dikilmişim
Isınmak için açtığım peteğe yapışmışım
Doğal gazı da kesmişler yine beş parasızım

Kat kat yorganlar altına attım kendimi
Yoruldum uykuya kapatı verdim gözlerimi
Kapıma vurma sesleriyle açtım gözlerimi
Ev sahibi kapıma dayanmış kira günü geçti

İşsizim tabi ben her zaman ki gibi
Duymuyor amca ödeyeceğim sözlerimi
Atı verecekmiş dışarı beni hiç dinlemedi
Midem de gururluyor ne edecem ben şimdi

Attım kendimi sokağa geçecem yoldan karşıya
Araba çarpsa da yatsam sıcak hastane odasında
Hem karnımı da doyururum bir tas sıcak çorbayla
Demeye kalmadı pat siyah bir cip tosladı bana

Gözümü açtım hastane koridorlarında sedyede
Telaşlı yüzler taşıyor beni yoğun bakım ünitesine
Ben ağrılar içinde sızlarken mutluluğun ötesinde
Odamı merak ediyorum ne var acaba yemekte

Narkozun etkisinden çıkmışım kendime geliyorum
Dört kaburga kemiğimin kırıldığını öğreniyorum
Bir yandan bana çarpan araç sahibine bakıyorum
Adamın nasılsın kardeşim dediğini duyuyorum

İyiyim bey amca iyiyim ne oldu bana
Amca diyor arabamla çarptım sana
Ekliyor kimin kimsen var mı buralarda
Ben yalnızım bey amca diyorum ona

Bey amca tüm eksiklerimi karşıladı
İyileşene kadar beni hastane de baktı
Üstüne bir de beni şirketin de işe aldı
Artık hayatım yoluna girmeye başladı

Cana kıymak da neymiş can tatlıymış
Boş durmak da neymiş çalışmak güzelmiş
Parasızlık da neymiş paranın olması farklıymış
Mutluluk karanlıklar içinden aydınlığa ulaşmakmış

Umudunu yitirme sakın intihara yeltenme
Bu bir uydurma hikaye sakın buna inanma
Düştüğünde seni kaldıracak birini bekleme
İçin de verdiğin savaşları sakın kaybetme

Seni kurtarmaya kimse gelmeyecek
Kendinden başkası sana destek vermeyecek
Sen gülmezsen kimse seni güldürmeyecek
Güçlü olmazsan sana kimse güç vermeyecek

Artık yatmaya son ver
Seni üzen İnsanları boşver
Senle olmayana yol ver
Hayatına yön ver şekil ver
Sonra geç bir köşeye otur koltuğuna olanları izle