Bir İnsanın Şiiri - İbrahim Yılmaz

Bir insanın rengi ve kıblesi belli olmalı
Yoksa rüzgarın önünde kuru bir yaprağa benzer kaderi
İnsan ruhuyla ve kalbiyle insandır
Seni hayat yolunda satan
Ruhsuz bir nisyandır
Sen hala o vefasızın peşinden koşuyorsun
Sitemli şiirler yazıyorsun
Allah seni zamanında o kalpsizden kurtarmış
Ama sen bir türlü bu durumu anlamıyorsun
Hala Allah'a ve kendine isyan ediyorsun.

İnsanların çoğu bu dünyada celladına aşık olur
Kendi hayatlarına kendileri sehpa kurar
Ne işin var hayat yolunda seni satanla
Yalancı ve sahtekarlarla
Kalbinde Allah varsa gam yok
Kula kul muyuz ki ağlıyoruz
Gözyaşlarını dökeceksen Allah için dök ki
Ebedi hayatın kurtulsun
Annen baban senden memnun olsun
Lüzumsuz insanlarla insanın imtihanı boşunadır
Doldur destini berrak yüce dağ pınarlarından
Sana zarar gelmez özü sözü doğru insanlardan.

Sakın şu gerçeği unutma;
Hayatımızın yanlışlarını
Bir başka yanlışla düzeltemeyiz
Hayatımızın her yanlışını doğruyla düzeltiriz
O zaman yanlışlarımızı
Başka yanlışlarla düzelmeye kalkışmak
Bizi hayat yolunda tüketir
Hal bu ki;
Huzur için çoğu kez bize akıl ve şükür gerekir
Gereksiz vehimler inan ki bizi yer bitirir
Atacaksın kalbinden ve beyninden yanlış insanları
Hayat yolunda yürürken
Bize bir kapı kapanırsa
Allah bize bin kapı açar
Şükürsüz kalpler kalır naçar
Şükür ki bizim imanımız var
Yalancı ve sahtekarların dünyası zindandır
O zindanda mı boğulmak istiyorsun
Asla değişmez onlar
Varacakları son durak nar-ı cehennemdir
Sen neden üzülüyorsun ki
Senin varacağız makam
Annenin babanın yanı
Allah'ın cemalini göreceğin cennettir.

Hayat yolunda refika tercihini doğru yapamayan gönüller
Hem dünyalarını hem de ahiretlerini kaybederler
Sakın aldanma insanı mahveden şeytani kalplere
Sarıl Allah için seni candan seven dost yüreklere.

Ocak 2023