Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Bir değildi bu verilen, ilk ke evet” dediğimiz yerden başlayan serüven…
Bir “ruhu” olmalıydı insanın, o “ruhla” tamamlamalıydı verdiği “resmi”!
Verdiği o “resimle” doldurmalıydı boşlukların arasını!
Sevgili Ömer Bey kardeşim!
Dedim ya,
“Rıza” olmalıydı, “Rahmet” olmalıydı ve tüm bunlar, “ben insanım” diyen herkesin “şahikası” olmalıydı…
Ve o “şahikalar”, “Ram” olmalıydı ruhlara…
Nicelerine inşallah…
Ömrüne, gönlüne bereket…
Selam ve sevgilerimle…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta