Bir insandı koynumda büyüttüğüm
Sabah akşam canımı emen...
Bir insandı solumda çürüttüğüm
Durmadan-usanmadan beni çürüten...
Bir insandı yanımda yürüttüğüm
Bakıp-bakıp yüzüme gülümseyen...
Bir insandı daimi düşündüğüm
Sen- ben gibi ölüme yürüyen...
Bir insandı o...
Yarası koynunda gizli bir Zerdüşt
Düşü kör, gözü kör, aklı kör
Bir insandı...
Düşündüğüm
Yaşadık milyon yıl
Satarak tüm ruhumuzu
Bir insandı ruhumu alan-satan
Bir yalandı hepsi….
Sabahı, geceyi eyleyen gök
Bir insandı uyduran bu yalanı
Bir insandı koynumda büyüttüğüm
Sabah akşam canımı emen
Bir insandı solumda çürüttüğüm
Durmadan-usanmadan beni çürüten...
Kayıt Tarihi : 17.4.2007 01:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!