Bir insan tanıdım , paramparça
Üzerinde hayat yorgunluğu
Sanki bana bakıp da tut ellerimden diyor
-Kurtar beni
Tedirgin bir rüzgar esiyor o gün havada
Sonra bir sessizlik
Aklım başımdan uçup gidiyor
Yardıma koşuyorum
Saf ve dolu gözlerle bakıyor bana
Elimi uzatıyorum
Bir heyecan sarıveriyor duvarları
Anlamsız kalıyor kafamda sorular
Tedirgin bir rüzgar esmeye devam ediyor
Duygularıma engel olamıyorum mağlup ediyor aklımı
Bir insan tanıdım , ilgiye aç
Tutuyor ellerimden
Kalbimin derinliklerine doğru bir yola çıkıyoruz
Bir gün yalnız yürüyeceğimi tahmin edemeden
Kapılıyorum rüzgarın uğultusuna
Bir insan tanıdım
Daha doğrusu tanıdım sandım....
Kayıt Tarihi : 21.2.2019 20:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serdal Ali Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/21/bir-insan-tanidim-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!