Bir İnsan Sureti... Şiiri - Mehmet Şahan

Dostuna layık görmüş atfedilen sözleri,
Aynadaki gördüğü dostun kendi gözleri…

Atfettiği sözlere bir cevap bulamadım,
Saydığı sıfatlara muhatap olamadım…

Bu güzel methiyeler okşasa da nefsimi,
İnsanlık okulunda bitirmedim dersimi…

Henüz okul bitmeden nefsime yenilirsem,
Gözüm açık kalacak, o şekilde ölürsem…

Abartmaya gerek yok, “beni âdemim” ben de,
Onlar da benim gibi, farkımız yok ki sen de…

Ben, sen, o hepimiz bir; taparız bir Allah’a,
İnsana huzur verir, dönen dil Zikrullah’a…

Gönüller bir olunca uzak değil Kanada,
Aynı bahçenin gülü, selam olsun sana da…

Nihat Gardaş methetmiş “bir insan suretini”,
Aynaya iyi baksa görecektir kendini…

İlkesidir Şahan’ın, sevgisiyle dostluğu,
Böylece yücelecek Yaradan’a kulluğu…