Bir İnsan Sevdim..! Şiiri - Seyfet Bozçalı

Bir insan sevdim tam sevdim!
Öyle ki o gözleri bana ümit verdi ad verdi.
İlk elimden o tuttu,
kalemle deftere onunla ilk çiziği attım...
O'nun gözüyle baktım hayata.
Sevmeyi,sevilmeyi O koydu küçücük kalbime,
Arkadaş etti beni hiç tanımadığım çocuklarla.
Oynamayı,gülmeyi O tattırdı.
İlk okumayı bana O öğretti
Sonra bir yol çizdi yürüdüm o çizgide.
Ve o sevecen gözler acılara tat verdi.
Ben O insana sevdalandım tüm benliğimle.
Bir sevdim tam sevdim riyasızca gönlümce,
Bütün hayatıma barış getirdi sözleriyle.
Bütün gecelerimi süsledi tatlı masallarıyla.
O'nun sözlerini,sevgisini
Anne,baba kadar şefkatli oluşunu,
Ve unutamadım gülüşünü,yürüyüşünü,
O gün bu gün unutamadım,
Yinede işini yaptı hayat boyu yüreğim,
Bir insan sevdim,
O benim ilk ÖĞRETMENİMDİ...