Ufaciktik.
Masumduk, yalansiz.
Kucuk adimlarimiz vardi birbirimize yurudugumuz.
Ilkez kokusunu duyacakmis gibi derin derin koklastigimiz.
Ilk ogrendigim harfle kazinmis ikinci kadindin kalbime.
Serce kanatlarina agir hayallerimiz vardi.
Cam bugusuna cizilmis resimlerdik.
Büyüdük.
Gülün kurusunu sevdik
Hatiralarimizda yesildi yapraklari
Yasayamadik yasanacak dusleri
Hatiralara sarildik hatiralari sevdik
Bir düştük belki
Ayri belkide buyuzden düştük.
Uzaktan sevdik
Atesi uzaktan tutar gibi
Uzaktan uzaga sarildik.
Ve bir insan omru gibi
Bir yasanan günü bir daha yasamadik.
Hicbir bahar hicbir kis
Hicbir bitki ortusu
Yuregimizdeki askin bahcesine dokunamadi.....
Kayıt Tarihi : 21.11.2013 02:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Tatar](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/21/bir-insan-omruyuz-seninle.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!