Bir insan olarak seni sevdim

Ankara'nın kör bir sokağında
Karanlık yüzlerde yitirdim seni.
Belki bir aleviyim
Veya sünniyim
Ne fark eder ki ?
Önemli olan da sevmek
Sevilmek değilmiydi ?
Belki bir Türk'üm
Veya kürdüm
Ne fark eder ki ?
Ama herşeyden önce insanım
Sevdim seni.
Tanrı yaratırken beni
Seçme hakkı vermedi ki bana.
Tanrı bana da sormadı ki
Ne olarak doğmak istersin diye ?
Belki bir kuş
Belki bir karınca
Belki bir çiçek
Bir papatya olmak isterdim .
Sevdim seni
Yüreğimin samimiyetiyle
Kalbimin sıcaklığıyla .
Akşam çökünce gözlerime ,
Dolanıyor boynuma
Sustuğum kelimeler .
Hüzünler çöküyor içime ,
Düşlerimde kanlı bir sonbahar
Delik deşik olmuş anılar
Solmuş yaşamlar
Bin yıllık yara gibi .
Eski bir yalana dönüyor
Ahmed Arif'in Leyla'ya sevdası .
Hasretler
Özlemler
Öpmeler
Tarihin karanlık sayfalarına
Doluyor gözyaşlarım.
Kanlı bir bıçak gibi
Saplanıyor
Bedenimin en sancılı yerine.
Şehrinin her sokağına
Ayrı bir renk işledim ,
Belki bir Ressam değilim
Seni
Sevgimi
Yüreğini
Gidişini
Çizdim Ankara'nın bütün duvarlarına.
Unuttum desemde düşlerimi
İçimdeki o ateşi
Ne unutabildim
Ne de o ateşi söndürebildim .

ilk şiir kitabım olan @İNCESIZIM kitabımda yayınlandı