Bir insanın ruhunda nankörlük varsa
Dünyayı ayağına sersen boştur
Dünyalığa doymayıp gözü darsa
Malını saklayıp fakir olmuştur
Bütün dünyayı siz ona verseniz
Korumak için kol kanat gerseniz
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
İnsan, insanlık sıfatı nı öne çıkardığı süreçte ve onu koruma içgüdüsü ile zaten nankördür sevgili dostum.. Ondan sıyrılıp atması da pek kolay değil tabii. Güzel bir şiir. tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta