Elbet yeterdi bir insan bir insana,
Ayrılık ve acı bir aşk olmasaydı.
Yeterdi elbet bir insan bir insana,
Habil kabili öldürmeseydi.
Özlemek var,
Sevdiğinin yollarını gözlemek.
Ardı sıra koşmak çöllere düşmek var.
Bir İnsan Bir insana elbet yeterdi,
Mecnun leyla'sına kavussaydı.
Yürekte ateş var,
Uzaklıklar dağlar var.
Yarin yolunda daglarda ölmek var,
Bir İnsan Bir insana elbet yeterdi,
Kerem aslı'sına kavussaydı.
Ne sevdalar ne hikayeler var,
Ne büyük aşklar ne ayrılıklar var.
Uğrunda ölmek yanı başında son nefesini vermek,
Bir İnsan Bir insana elbet yeterdi
Seven sevdiğini anlasaydı
Kayıt Tarihi : 15.6.2020 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cavit Şengün](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/15/bir-insan-bir-insana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!