Ey şerefsiz insan seni başıma taç etmiştim
En gizli sırlarımı bile seninle paylaşmıştım
Amacım sana insanlık pınarından kana kana su içirmekti,
Ama senin kökün ayranmış yediğin tabağa pislemek meziyetinmiş ben anlayamamışım.
Bir insan ancak bu kadar şerefsiz olurmuş henüz anladım.
Bu kadar iyilik ve güzelliklerin karşısında bu kadar vefasızlık gavurda bile olmaz
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta