Binbir ümitle girdiğimiz bu kapıdan
Çıkıyoruz ümitlerimizi bırakıp
Gönlüm fırtına öncesi sessizliği yaşıyor
Damarlarımda bitmez med-cezir
Ve
Sabrım dorukta taşıyor
Kim derdi ki gülüm
Islanamayacağız yağmurda
Kim derdi ki, söküp atacaklar fidanımızı
Gecenin alacakaranlığında gördük baskını
Kırdılar inadımızı
Hani özlemlerimiz vardı ya?
Onlar şim
..........
..........
Kayıt Tarihi : 30.12.2001 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!