Bir İnçlik Çatlak Şiiri - Mine Özdemirtaş

yine kanat indiriyor imbat akşamı yalayarak
sen geliyorsun aklıma, serin nefesin geliyor
ve gittikçe büyüyor tarih atlayarak
adınla başlayan o bir inçlik çatlak
.....
...
her çeşit mavilik için büyüyor içimde cimrilik
taç yaprağım oluyorsun–kaç yaprağım oluyorsun-
kanıyor gelincik -aç yaprağım oluyorsun
git gide örtüyor vadiyi dağın eteği
sapanımızla vurulup düşüyor Güneş
geç yaprağım oluyorsun
......

her hatırada /anılar saçılıyor dört yana
buzlu bademler kadar masum
ve
gecikmeli telaşlar kadar mahcub
usulca çıkıyorsun sesini dışarı vermeyen odalardan
ışıkla göz göze gelmiş bir gülüş oluyorsun
öpesim geliyor yanağında gün batımını

sen
ayağı kayan gece körü bir yıldız
ben
Egeyi kucaklayan uyurgezer kız
gizemli rıhtımı şimdi gene ezse ürkek adımlarımız
her hamlede yeniden
ayrılıkçı bir muhabbete havlu atarız

telaşla Karşıyaka vapuruna koşsa eteğim
bakışın gölgemi yakaladığında yine
dökülür puantiyelerim
ıslığını da salsan peşime/ nafile
bahaneler sıkışımış bir kere
düğümüne halatın
takılırız düşeriz ve yazık/yazik ki
yine ıslanır en gizli isteğimiz….
böyle hep ürkek hep korkak
ve duygularımızdan utanarak
birbirinden uzaklaşınca ayak izimiz
faytonlar geçer aramızdan "tentesi püsküllü"
yine her çeşit mavilikte iflas ederiz
......
iki demli çayın yanında bölüşemediğimiz
çıtır bir simit gibi bayatlarken düşlerimiz
sen ; Ege’yi kucaklayan uyurgezer kız için
bozulmuş bağlarda kalmış bir salkım üzüm
ben ayağı kaymış kör yıldızı seyre dalmış
gevrek dalda ki son incir olsam da iki gözüm
hatıranı getiren şu gün batımı var ya körfezde
şu gün batımı var ya / eyvah
yine kanat indirecek imbat / yüzümü yalayarak
yine büyüyecek içimde tarih atlayarak
adınla başlayan o bir inçlik çatlak

biliyorum yine çıkacaksın
sesini dışarı vermeyen odalardan
ışıkla göz göze gelmiş bir gülüş olacaksın
ve yine öpesim gelecek gül yanağında gün batımını
öpesim gelecek /ötesi yok