Bir İnciraltı Şiiri Şiiri - Erol Bilgin

Güzelliğini gördü de dolunay karardı bu gece
Benim feleğim şaşmış,gönlüme düşmüşsün çok mu?
Seni gören yıldızlar dökülüyor tane tane
Benim feleğim şaşmış,gönlüme düşmüşsün çok mu?

Bu rüzgar seni kıskandığı için sert esiyor
Bu dalgalar sahilleri kıskançlıktan dövüyor
Bu aynalar bu camlar neden niçin çatlıyor?
Benim feleğim şaşmış,gönlüme düşmüşsün çok mu?

Güzelliğine benzetme bulamıyor şairler, susuyor
Adını yazamıyor kalemler,yazan kırılıyor
Sana bakmak ateşe düşmek,bakan kor oluyor
Benim feleğim şaşmış,gönlüme düşmüşsün çok mu?

Adını duyuverdi de sahralar, vaha oldu yeşerdi.
Mecnun unuttu Leyla’yı, koştu sana geldi.
Gül sen koktu, bülbül sen diye gülü sevdi
Benim feleğim şaşmış,gönlüme düşmüşsün çok mu?

Devir değişti cüceler deve oluyor,develer cüce
Geceler güne dönüyor, gündüzler geceye
Şeytan imana geliyor,kapanıyor secdeye
Benim feleğim şaşmış,gönlüme düşmüşsün çok mu?