biliyorum bir daha dönmeyeceksin,
dönsen de gülmeyecek o melek yüzün.
farkına varacak ama söylemeyeceksin.
gözünden düşüyor bir ince hüzün.
yanıpta sönmeyen küllerim oldun,
ateşler içinde güllerim oldun,
sözünde durmadın, ellerin oldun,
hırsından ağlıyor bir ince hüzün.
yanımdan geçerken bir başkasıyla,
ellerin elinde başın omuzunda,
göz göze gelince o dalgın bakışımla,
boynunu büküyor bir ince hüzün.
Yıllar nasıl değiştirmiş ikimizi,
nasılda kirletmiş o pembe mazimizi,
görünce o halde efsane sevgimizi,
şaşırıp kalıyor bir ince hüzün.
bomboş bir odayla başbaşa kaldığımda,
ister istemez gözlerine daldığımda,
rengi solmuş bir sigara dumanında
boşyere savruluyor bir ince hüzün.
demek bir aşk daha böyle bitecekmiş,
şiirlere yine gözyaşı düşecekmiş,
şair hep sevecek o terkedecekmiş,
farkına varamıyor bir ince hüzün.
........
(Ankara 2005)
Evren DalgıçKayıt Tarihi : 18.1.2005 21:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!