Bir İnce Hal Tuvali

Tutuldu dil suskuda, gözler şifreli bakar.
Dilimin adı; gönül, yeter ki sen bil dersin.
Çakmak çakmak gözlerin şimşek olur da çakar,
Altın kafes olayım hep yanımda kal dersin.

Yürek tuval göz fırça, renkse; sâde sarıymış.
Dışı kar kaplı amma, iç Erciyes harıymış.
Yeryüzünde kanatsız hangi melek türüymüş?
Resmini nakşederken, ne olur hep gül dersin.

Kurdum tahtı gönüle, kapı açık gir diyor.
Sana ait dünyamı, gözlerinle gör diyor.
Bir tek yanlışım varsa, hesabını sor diyor;
Ayan hâli görünce, nasıl ince hâl dersin.

Harikalar diyarı gördüm ki çok güzelmiş.
Ruh ikizleri için yaptırılmış, özelmiş.
Bu cennet projesi, kaç zamanda çizilmiş?
Yürekte hazineyi, aramadan bul dersin.

Geceye ay soyundu, uykuya set çekerim.
Gökyüzünde şenlik var, yıldızlara bakarım.
Yasağa boyun eğmem, Çin Seti’ni yıkarım;
Gel yaman hırsız ol da, şu kalbimi çal dersin.