kendisiyle toplandıkça hep bir artan bir sayıdır ve toplanıp büyüdüğü tüm sayılara bölündüğünde bütünü etkilemeyen yine O'dur. aslında hem tektir hemde bütündür. giderse bir eksilir kalırsa tam olur.
insanlar kendisini bütün içinde yalnız hissettiği zaman BİR olduğunu unutup HİÇlik olarak nitelendirmekteler yani SIFIR olarak tanımlamaktadırlar. Yalnızlık eşittir sıfır gibi bir durum ortaya çıkıyor ve dengeler bozuluyor.
İnsan yaşamı boyunca iki ve daha çok olmayı istemiştir, ilk ikiliği anneden ayrılınca yaşamıştır ve BİRden ÜÇe taşınmıştır, eğer ailede başka fertler var ise dört, beş, altı olmuştur, sonra sokaklara çıkmıştır 10, 20, 30 olmuştur, okul yaşamında 50, 100, 200, çalışma hayatında 300, 500, 1000 nüfus sayımında elli milyon, altmış milyon, yetmiş milyon, sayısal değerleri hep artmıştır. Oysa O hep tektir, BİRdir ve diğer BİRlerin bir parçasıdır.
İnsan iki olduğunda ilk gözyaşını dökmüştür ve BİRe döndüğünde yine dökecektir o gözyaşını, çoğaldığında da eksildiğinde de aynı ruh halini yaşar.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta