Bir İmparatorluk Kurmuşlar İkimize

Ziyadesiyle ölüyorum bugün, bilemezler
Bir şiire mıhlanmaktır ölüm, geliyor bana
Adeta içimden bir çizgi gibi geçerken trenler
Sayende yudum yudum geberiyorum,bilemezler
Biliyor musun?
Bir imparatorluk kurmuşlar ikimize bakıyor
Derken sen ansızın dudaklarını kaçırıyorsun
Ve beklerken ölümü, sanki içimde gün devriliyor
Aslında şair, su içen bir ceylanı tasvir ediyor
Tertemiz deliriyorum ve ardından bağırıyorum
Adeta, Andrey Yefimiç ihtirasıyla doğruluyorum
-Şerefe koğuş, şerefinize.
Ben zaten kadehimi tüm güzel kadınlara kaldırıyorum.
Biliyor musun?
O imparatorluk çok önceden yıkılmış
Sezar haklı kulelere haber verin, zar atılmıştır
-Sen de mi Brutus? öyleyse yıkıl Sezar.
Senin kurduğun tahtında yıkılmaz mı?
Heyhat!
KAYIP ŞAİR.