Yıl bin dokuz yüz on beş bulutlar kararmıştı
Sanki yer ağlayıp da gökyüzü sararmıştı
Boğazın azgın suyu hırsından kabarmıştı
Çanakkale üstünü gökten ölüm sarmıştı
Anladı bütün düşman Çanakkale geçilmez
Bir iman Çanakkale Türk’e kefen biçilmez
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta