Bir ilkbahar ayıydı yağmurun ardından kaderimin dönüm noktasıyla karşılatım,
Toprak nefes aldığında bitkiler yaprak açtığında gönlümün sultanıyla karşılaştım,
Ümitsiz geçen halden, mutsuz olan gönülden, sevdama yakalandım,
Giderken hayalimin peşinden , aşk nedir bilmezken sırıl sıklam aşkıma tutuldum,
Yanmak nedir bilmezken, aslının keremine gülerken, aşkın ateşiyle tutuştum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta