Bir İlk Bahar Akşamı Şiiri - Cenk Arıkan

Nisan ayı, bir ilk bahar akşamı
Unutamayacağım kesin o zamanı...
Yüreğim artık o kadar kurumuştuki
Kökünden kesilerek kurtuluşunu bekleyen bir ağaç gibi
Ümidini yitirmişti ve kendinden emindi
Artık hiç sevemeyecekti.

Nisan yağmuru gibi yağdın
Ümit doldurdun içimi.
İlk yüz yüze geldiğimizde de
Hava gerçekten yağışlı idi.
Dünyada hakimdi pandemi
Aldırış etmedik engelleri
Gözlerimiz anında birleşti
Yüreğimizin kapıları ardına kadar açıldı
Bir yukarı bir aşağı arşınladık caddeleri
Doyamadık sohbetlerimize.

Beklemek istemiyorum yine
Gelesin diye sadece
Bir ilk bahar akşamı
İstiyorum dört mevsimi seninle yaşamayı