Bir İkincinin Hikayesi

Eski takvimlerimde döner durursun geçmişe...
İşte; ikincinin hikayesi,senin
işaret bıraktığın yapraklarda başlar...
Tezkeresini almak için bekler durur yalnızlığım...
Ve mazbatamda asılı küflenmiş,çılgın düşler...

Vakit alan bir yolculuk mudur yaşam...
Yoksa pat diye gökten düşüverip
içi dışına çevrilmiş küçük bir an mı?
Şimdi,yoksul sokak aralarında
bürokrasi engeline takılmış karmaşık işler...
Ve şahsıma ait sahte bir evrak nezdinde düşler...

İkincinin hikayesi daha farklı birinciden...
Zira; ilk olan bir hak edişin insiyatifini
tüfek omza,uygun adımlarla kalbinde taşır...
Bilmez,bilemez hiç kimse geride kalanın
hangi savaşlardan,nasıl yaralarla çıktığını...
Ve revirde engelli bir kahraman edasında düşler...

Aklıma gelse de söylesem yanlışlarını...
Tarif etsem nerelerimin ağrıdığını sana bir bir...
Bıçkı geçmez budaklarda düğümlü bütün sevgim...
Aksini ifade etsem ruhumda bir kıyım başlar...
Ve enine boyuna çatallaşan bir fidan gibi düşler...

Benim de yükümlü olduğum borçlar vardır
Taksit taksit bir maceradan payıma düşen...
Vaktim mi yetmez ödemeye,gücüm mü yok kim bilir?
Kredili bekleyişlerden sabıkalı bir kırılganlık...
Ve hacze uğramış eşya acizliğinde düşler...

Mutsuz çocukların büyüdüğü arka sıralarda
İki teneffüs arasına takılı tembel durur farkındalığım...
Mağdurluğum kitaplara işlenmiş bölüm bölüm
Her yaprakta gelecek günlerin memnuniyetinden
bahsedilir...
Ve o günlerden kalan bir şizofreni zihnimde düşler...

Hakkında zabıt tutup suçlasan benliğimi
Bir ikincinin hikayesi müebbetten başlar...
Tanrı şahidim olsun ki;
Sevemedim seni birinci kadar...
Yuhalanıp dururken çaresizliğim,ardım sıra kopar
sicim gibi alkışlar...
Ve karanlık zindanlarında boynu bükük,
Ah! Yine o zindanlarda çocuksu mahkum düşler...

Yok,yok kadınım;
Bunlar benim acemi olduğum işler...
Ve içimde şeytan diyor ki diye huysuzlanan
arsız pembe düşler...
(3 ARALIK 2009)