Bir sabah bir cam ardında
Bana bakan bir yüz gördüm
Bütün aydınlıkları o zaman başladı kalbimin
Elleri cebinde bir adam
Gözlerinin yeşili camda bir ahenkti
Bahçede çocuklarla konuşuyorduk
Öğrencilerimle sıradan bir gündü
O dut ağacının arkasındaki cam
O gece bütün rüyalarımı allak bullak etti
Başımı ikinci kez kaldırıp bakmaktan korktum
Elleri cebinde bir adam
Bir cam arkasından düşüncelerime böyle girdi
Okula ilk kez o gün gelmişti
Herkesle şakalaşıp gülüyordu
Ama hiçbir zaman bana bir merhaba demedi
Bende ona tek kelimelik bir şey söylemedim
Koridorlarla karşılaştığımızda gülümserdi
Hep bir yanı onda kalırdı aklımın
Değişik bir yürümesi vardı
Neden merdivenleri hep koşarak çıkardı
ve neden her sabah benim geleceğim saatlerde cam arkasındaydı
neden kapıyı açıp içeri girince yüzüme bakardı karşıdan
hiç konuşmuyorduk
o başkasıyla konuşuyorken benle konuşuyor gibiydi
ben başkasıyla konuşurken anlamazdım ne dediğimi
üstelik bir sabah koridorlarda karşılaşınca bir şarkı mırıldandı
o şarkıyı derste öğrencilerimle defalarca söyledik bağırırcasına
eve geldiğimde hep aynı şarkıyı mırıldanıp durdum
üstelik bir sevgilim vardı uzaktaydı
kendimden utandım çoğu zaman
bu tuhaf bir düşünceydi
üstelik onunda bir sevgilisi olabilirdi
üstelik hiç konuşmuyordu benimle
üstelik bakışları anlamsız olabilirdi
arka bahçede sigara içerken bana yaklaştı ve çakmağın var mı dedi
cebimden çıkarırken ellerimin titrediğini fark etti
uzaklaştı ve başka bir şey demedi
kaç ay böyle geçti artık sıkılmaya başlamıştım
kendimi böyle kandıramazdım
bütün gece kıvranıp durdum
sabah yine bana gülümsedi geceden ona çok sinirliydim
artık karar vermiştim bu düşüncelerden sıyrılmaya
üstelik bir sevgilim vardı
o dut ağacının ardındaki camdan sabahları bakmadan geçtim
bir sabah derse geç geldim
tahtada iki satır bir yazı
‘DÜNYAYI GÜZELLİK KURTARACAK
BİR İNSANI SEVMEKLE BAŞLAYACAK HERŞEY’
Evet bir insanı sevmekle başladı her şey
Sonra sinemalarda ağladık
Duraklarda bekledik otobüsleri
İnsanlara kızdık
Sarhoş olduk
eylemlere katıldık
Şiirler yazdık tiyatrolarda oynadık
Öpüştük bütün resimlerin karelerinde
Zafer şarkıları söyledik
Güzelleştikçe güzelleşti dünya
Ben nereye gitsem ardımdan geldi
Bende onu hiç bırakmadım
Hiçbir zaman yargılamadı beni
Bende onu hep sevdim
Sonra bütün insanları sevdim
Sonra hayatı sonra evreni
Sonra kainatı
Kayıt Tarihi : 30.1.2012 23:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!