Bir İhvan Sofrasıdır Aşk-2

Biz tutsak iki kuş gibiyiz.
Aynı kafeslerde, aynı enleminde dünyanın...
Tüm umutlar kanatlarda kalmış...
Yan yana nice geceler çırpınmadayız.
Lakin kurtulmak için ne sende cesaret,
Ne bende kuvvet var bize destek.
Yazgı ağlarını örmüş bir kere...
Yazgının ağlarını yırtıp atmak gerek

Yazının, sözün ve her şeyin
Hızı kayboluyor sen varken..
Hüzün yumakları senin için örülüyor içimde
Sen tutuyorsun görebilme sınırlarımı
Yağmur bulutları gibi.
Gökyüzünden damla damla dökülen
Yüreğimin sessiz ağıdıdır

Ah sevgili!
Maviler yeşile öyle teğet ki,
Dallarda kanayan sanki kalbimin yarası,
Kırmızı güllerin, dikenli dallarında açmış
Bazen renk armonisi içinde, keskin bakışlar,
Bazen enginlerin sonsuzluğu var gözlerinde...
Masmavi bir dünyayı düşlercesine…

Bir beyaz çizgiden, bir mavi yeşil kuşatmayla,
Tomur tomur doğan güne çıkıyor anılar...
Cemreler ve sabah esintileri
İlkbaharı dal uçlarına taşımakla uğraşırken,
Bin bir gece masallarında
Bin renkli düşlerle deviniyor aşkın
Ve yazamadığım şiirin zonkluyor şakaklarımda...
Bu bir ihvan sofrasıdır sevgili...
Tadına varana ne mutlu