Bir İhtimal Nöbeti Şiiri - Erdem Gümüş 2

BİR İHTİMAL NÖBETİ

Ey Sevgili
Sen hiç

ahmak ıslatan yağmurlar nöbeti tutun mu
inceden ince ciselerde

Katre katre indi mi ruhunun iliklerine
ayrılık damlaları

dikildin mi sevdanın
şafak nöbetlerine
arnavut kaldırımlarında

Sıktın mı sokak lambalarının
pır pır göz kırpmalarına
azıdişini

Sırılsıklam,
beklerken sevdayı
Acı bir ıslık tuttu mu dudakların
tüylerin selama durdu mu semaya
dimdik.

Suya düşmüş sıçan bakışlarıyla
gözgöze geldin mi

sezdin mi
ölümünü bekleyen karabasan akbabaların
leş beklemelerini

Bilir misin sevda nöbetinde doğum sancılarının
rahim çabalarını

Tıpkı

Sokak çocukları gibi
sindi mi
omuzlarına başın
ya da
stres koktu mu titreyen tenin.

Sen hiç
terkedildin mi sevgili

Elifin kağnısıydı gidişin
sessiz sedasız

Hatırlıyormusun,
o veda mevsimini,

küskündü
yaz yağmurlarının toprak kokusu
küskündü
buz gibi güneş

Biliyor musun,
ben hala
Figanice sevgilerin "bir ihtimal " nöbetindeyim

Söyler misin,
Hangi gecenin sabahı gelmediki
Ben beklerim.

KUL FİGANİ
İZMİT